به نقل از «ایران اکونومیست»

تغییر معادلات انرژی جهان/ زمستان سردی که فرصت را از ایران گرفت!

تاریخ انتشار: ۱۰ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۱۴۴۱۵

یک کارشناس مسائل بین الملل در گفتگو با خبرآنلاین گفت: حساب کردن روی اینکه در پاییز و زمستان سرد اروپایی ها مجبور شوند با ایران وارد گفتگو شده و امتیازات بزرگی به ایران بدهند اشتباه بوده و به نظر من ما بازی را به آنها باخته ایم.

زمستان سرد اروپا نتوانست کشورهای غربی را به زانو در بیاورد. هر چند بیش از یک ماه است که ساکنین کشورهای اروپایی کاپشن های خود را از کمد در اورده اند، اما پیشبینی ها در مورد کاهش میزان انرژی و سرد ماندن خانه ها درست از آب در نیامد و خیلی زود مساله حل و فصل شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ذخایر گاز و ال ان جی بالا رفت و حتی قیمت نسبت به گذشته هم پایین آمد. این در حالی است که در ماه های گذشته پیشنهادهایی در خصوص تعویق مذاکرات و انتظار تا فصل پاییز وجود داشت اما با شرایط جدید احتمال احیای برجام کمتر از گذشته شده است و باید دید تحولات در حوزه انرژی چه تاثیری می تواند بر آینده گفتگوها بگذارد.

علی اصغر زرگر طی گفتگویی با خبرآنلاین، در مورد وضعیت گاز و زمستان سرد در اروپا گفت: در مورد انرژی قبلا یک سری پیش داوری های وجود داشت که پیشبینی می شد وضعیت انرژی در زمستان یا تابستان چه خواهد شد، این بود که می گفتند در زمستان معمولا مصرف گاز و سایر منابع انرژی بیشتر است. چون هم خانه ها باید گرم شوند و هم سیستم های گرمایش زا باید کار بیشتری کنند. لذا قیمت ها را تابع سرمای زمستان می دانستند. اما این مساله امروز به نظر نمی آید که خیلی محلی از اعراب داشته باشد. روسیه تحت تحریم قرار گرفته و لوله های گازی هم که به اروپا می فرستاد دچار مشکلاتی شدند. این تحریم ها باعث شد که معمولا قیمت انرژی به سطح بالایی برسد. اما اینکه می گویند اروپا دچار یک زمستان سرد و سخت خواهد بود و نهایتا در دیپلماسی اش در مقابل ایران کوتاه خواهد آمد و زانو خواهد زد، به نظر می آید که خیلی واقعیت نداشته باشد.

 

او ادامه داد: نفت و گاز روسیه حالا چه از طریق چینی ها و چه از طرق دیگر غیر مستقیم معمولا به دست مصرف کنندگان با قیمت های بالاتر یا پایین تری به دست اروپا خواهد رسید. کما اینکه روسیه دارد نفت و گاز خود را به آنها به صورت غیر مستقیم می فروشد. موضوع بعدی این است که کشورهایی مثل عربستان و قطر و الجزایر و ... با توجه به قیمت بالای نفت، نفت بیشتری تولید کرده و کمبود نفت و گاز را در اروپا تامین می کنند. از طرف دیگر اروپایی ها افرادی هستند که اموزش دیده اند و با دولت هایشان همراه هستند و نسبت به آنها حرف شنوی دارند. مدت ها است که از تحریم نفتی اعراب و ۱۹۷۳، عادت به صرفه جویی دارند. یعنی وقتی می بینند کمبود انرژی دارند، در مصرف انرژی می توانند صرفه جویی کنند. موضوع دیگر این است که غرب تکنولوژی را دارد و می تواند راکتورهایی که از کار افتاده بودند را دوباره راه بیندازد و از آنها انرژی بگیرند.

زرگر که کارشناس اروپا است توضیح داد: می شود گفت اینطور نیست که اروپا گرفتار زمستان سردی شود و مساله کمبود گاز و نفت به حدی برسد که آنها در نحوه برخورد خود با ایران به زانو در بیایند. اینجا بستگی به موضع خود ایران دارد که اولا وضعیت داخلی را چطور مدیریت کند و در مقابل اعتراضات داخلی چه رفتاری داشته باشد که وضعیت آرامی در کشور حکم فرما شود تا با آن موضع با اروپایی ها به گفتگو بنشیند و موضع خوبی هم داشته باشند. در نهایت هم اروپایی ها تابعی از سیاست خارجی امریکا هستند و ثابت کرده اند که خیلی استقلالی در سیاست خارجی و به ویژه مذاکره با ایرانی ها نداشته اند. امریکا هم زمانی که اروپا در بحران باشد، آنها را حمایت و پشتیبانی خواهد کرد.

او در مورد برخی پیشبینی ها در داخل کشور که معتقد بودند به دلیل کمبود انرژی اروپا و امریکا کوتاه خواهند آمد گفت: این گفته ها باعث فرصت سوزی شد. رهبران فعلی امریکا در حال حاضر رهبرانی نیستند که یک سال پیش مقابل ایران بودند. رهبرانی که قبلا معتقد به مذاکره با ایران بودند، موضع خود را تغییر داده اند و در سیاست خارجی نمی توانند برخلاف افکار عمومی خود رفتار کنند. سیاست خارجی امروز اروپا منعکس کننده افکار عمومی آنها نسبت به اتفاقات ایران است. تصمیم گیران در ایران باید این را در نظر می گرفتند که اروپایی ها قادر به کنترل این وضعیت هستند. ما آن زمانی که تحریم نبودیم روزی چهار میلیون بشکه نفت تولید می کردیم که دو میلیون و ۲۰۰ هزار تا از انها را صادر می کردیم که خیلی هم بازار نفت را نمی توانست تکان دهد. غربی ها می توانند با کمک کشورهای دیگر این میزان نفت را تامین کنند. این سیاستمداران روی اختلاف غرب و روسیه هم حساب می کردند. اما آنها در حال فروش نفت و گاز خود به صورت غیر مستقیم می فروشند. حساب کردن روی اینکه در پاییز و زمستان سرد اروپایی ها مجبور شوند با ایران وارد گفتگو شده و امتیازات بزرگی به ایران بدهند اشتباه بوده و به نظر من ما بازی را به آنها باخته ایم. به نظر من همان اوایل دولت جدید ما باید بر اساس همان مذاکرات قبلی، فشاری به اروپا می آوردیم و یک سری امتیازات می گرفتیم و برجام را احیا می کردیم.

 

خبرآنلاین

 

   

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: سیاست خارجی اروپایی ها زمستان سرد نفت و گاز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۱۴۴۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اشتغال اهمیت دارد

اشتغال هرگز فقط به آمار منتهی نمی‌شود، نمی‌توان به شغل به چشم یک عدد در صفحه‌ای گسترده نگاه کرد. پشت هر شغلی یک فرد، معیشت او و داستانی نهفته است. مرد یا زن، نان‌آور خانه، همه تلاش خود را برای امرار معاش خانواده‌اش، تأمین غذا و فراهم کردن سرپناه به‌کار می‌گیرد.

شغل با مفاهیمی با عنوان «ایجاد امکان تحصیل برای کودکان» و «پس‌انداز برای راحتی در دوران بازنشستگی» «تحقق ظرفیت‌های فردی»، «ایجاد جوامع» و «پروراندن روحیه جامعه» در هم تنیده است، کرامت و «شأن انسانی هم از دیگر مواردی است که در موضوع اشتغال حائز اهمیت هستند.

در این زمینه، صنعت نفت نقشی مهم در ایجاد اشتغال در سراسر جهان دارد. از نظر اشتغال مستقیم، این صنعت کارگران، کارکنان و مهندسان ماهر و متخصص را جذب می‌کند، اما تأثیر آن بسیار فراتر از تنها یک شغل است.

صنعت نفت برای اقتصادهای محلی و ملی، مزایای قابل‌توجهی دارد و فرصت‌هایی را برای طیف وسیعی از مشاغل ایجاد می‌کند که بخش‌های مختلف دیگر مانند زنجیره تأمین، شرکت‌های حمل‌ونقل، هتل‌ها، رستوران‌ها و مغازه‌ها را شامل می‌شود. در مجموع، صنعت نفت به تنهایی حدود ۷۰ میلیون شغل را در سراسر جهان پشتیبانی می‌کند.

بافت محلی صنعت نفت یکی از ویژگی‌های ماندگار آن است. مناطق، شهرها، روستاها و جوامعی در سراسر جهان هستند که صنعت نفت کارفرمای اصلی، محرک فرصت‌های اقتصادی، میزبان دکل‌ها، پالایشگاه‌ها و دانشگاه‌های نفت و در عین حال مایه غرور مدنی و محلی است.

«شهرهای نفتی» در هر گوشه از جهان وجود دارد، که «میدلند» در ایالت تگزاس آمریکا، «آبردین» اسکاتلند؛ «ظهران» عربستان سعودی؛ «پورت هارکورت»  نیجریه و «بندر احمدی» در کویت تعدادی از آنهاست.

بنابراین شنیدن درباره بحران استخدام در صنعت نفت، کمبود نیروی کار، عقب راندن نسل‌های جوان از دنبال کردن مشاغل حرفه‌ای در صنعت نفت و کمتر پرداختن به مسائل این صنعت در دانشگاه‌ها نگران‌کننده است.

طیفی از عوامل ممکن است پشت این روندها باشد، این تصور که صنعت نفت گزینه‌ای برای اشتغال بلندمدت قابل اتکا نیست از جمله آنهاست، و این دیدگاه‌های نادرست باعث می‌شود که تصور غلط «نفت بخشی از آینده انرژی پایدار نیست» ایجاد می‌شود.

این روند با توجه به کاهش مشاغل و اخراج‌های انبوه پیش‌بینی شده در مسیر تحقق اهداف به صفر رساندن کربن در فعالیت‌های صنعتی و اقتصادی که حتی از سوی برخی سهامداران انرژی حمایت می‌شود، تشدید شده است.

آژانس بین‌المللی انرژی در گزارش روزآمده شده درباره «نقشه راه کربن صفر» طی سال ۲۰۲۳ برآورد کرده است که در صنایع مرتبط با سوخت‌های فسیلی در بازه زمانی سال‌های ۲۰۲۲ تا ۲۰۳۰ ، ۱۳ میلیون شغل از دست می‌رود.

رقم ۱۳ میلیون شغل طی یک دوره هشت‌ساله از دست رفته است، که تقریباً برابر با از دست رفتن سالانه یک میلیون و ۶۰۰ هزار شغل، ماهانه ۱۳۵ هزار شغل و روزانه ۴ هزار و ۵۰۰ شغل است.

نقطه مقابل این است که مشاغل نو در صنایع جایگزین ایجاد خواهد شد، اما چالش‌های بی‌شماری پیش‌ روی این موضوع وجود دارد و نمی‌توان قابلیت انتقال مجموعه مهارت‌های شغلی را متصور بود.

در واقع، تازه‌ترین گزارش آژانس بین‌المللی انرژی درباره اشتغال در صنایع انرژی جهان اعلام می‌کند که محدودیت‌هایی برای انتقال مهارت‌ها به حوزه‌های انرژی پاک وجود دارد. همه مشاغل مربوط به انرژی پاک در یک مکان واحد کنار هم قرار نمی‌گیرند یا مهارت‌ها در این زمینه با مشاغل از دست رفته شباهتی ندارند.

کارگرانی که در اواخر سال‌های کاری خود هستند ممکن است تمایلی به تغییر حوزه کاری خود نداشته باشند زیرا احتمال دارد درآمد آنها در صنایع نفت و گاز نسبت به دستمزد در بیشتر فعالیت‌های مربوط به حوزه تولید انرژی‌های نو بیشتر باشد؛ متخصصان صنایع نفت و گاز به‌دلیل سطح بالای مهارتشان، اتحادیه‌های کارگری تثبیت شده، لزوم جبران خطرهای شغلی و الزام‌های پویایی در میان پردرآمدترین در هر بخش هستند.

آژانس بین‌المللی انرژی به‌طور ویژه، درباره مشاغل صنایع نفت و گاز، سیگنال‌های متفاوتی درباره نیازهای نیروی کار در آینده نزدیک ارسال کرده است؛ حدود یک سال پیش از اینکه آژانس بین‌المللی انرژی نخستین بار سناریوی انتشار خالص صفر کربن (NZE) خود را در سال ۲۰۲۱ مطرح کند، رئیس آژانس بین‌المللی انرژی در گفت‌وگو با خبرگزاری آناتولی گفته بود که نگرانی اصلی من این است که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان در حال کار در صنعت نفت هستند، صنایع مرتبط با نفت خام و گاز طبیعی نیز ستون‌های محکمی برای اقتصاد جهانی هستند، اگر این صنایع سقوط کنند، تأثیر منفی بر اقتصاد جهانی نیز خواهند داشت.

در سناریوی به صفر رساندن انتشار کربن آژانس بین‌المللی انرژی، سناریویی که به‌تازگی ازسوی سیاست‌گذاران استفاده می‌شود، بخش نفت و گاز تا سال ۲۰۳۰ با کاهش بیش از ۲.۵ میلیون شغل یا حدود ۲۰ درصد طی این بازه روبه‌رو خواهد بود.

از دست دادن انبوه مشاغل پیش‌بینی شده با اجرای سناریوی یادشده مانند شمشیر داموکلس بر سر کارگران صنعت نفت و گاز در همه جا قرار دارد، افزون بر این، تأثیر انبوه نیروهای تعیدل شده یا تعطیلی بعضی از صنایع به حوزه اقتصادی محدود نمی‌شود و می‌تواند بر هماهنگی اجتماعی هم اثر گذارد.

نمونه‌های گذشته به اندازه کافی در سراسر جهان از جوامعی که در پی تعطیلی اجباری یک صنعت برای بازسازی تلاش کرده‌اند، وجود دارد.

در اوپک، ما پیامی روشن و ثابت درباره مشاغل صنعت نفت داریم، «جهان به تعداد بیشتری از آنها نیاز خواهد داشت»، پیش‌بینی می‌کنیم که تقاضای نفت تا سال ۲۰۴۵ به ۱۱۶ میلیون بشکه در روز می‌رسد و برای برآورده کردن آن و توسعه بیشتر فناوری‌ها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، به نیروی کار بیشتری نیاز داریم.

به نمایندگی از اوپک از همه کارگران صنعت نفت در سراسر جهان برای مشارکت در عرضه این کالای حیاتی و محصولات نهایی از آن به میلیاردها نفر در سراسر دنیا تشکر می کنم.

و در پایان، همه جویندگان کار از همه نسل‌ها را تشویق می‌کنم که به‌دنبال داشتن شغلی در صنعت نفت باشید، این امر یکی از فرصت‌های بی حد و حصر برای موفقیت حرفه‌ای و نقش‌آفرینی حیاتی در تأمین انرژی جهان است.
 

هیثم الغیص
دبیرکل اوپک